بررسی تخصصی
سری Fear Effect یکی از مهجورترین و کم‌شناخته‌شده‌ترین سری بازی در بین عناوین تاپ و خوب نسل اول پلی‌استیشن شمرده می‌شود و در ایران نیز بسیار ناشناخته است. کمپانی Eidos Interactive در آن سالها در کنار بازی مشهور تامب رایدر، بازی به نام Fear Effect عرضه کرد که تعابیر گوناگون و جالبی برای آن از سوی منتقدین شد. عده‌ای آن را یک نوع متال گر سولید دانستند که با رزیدنت اویل میکس شده و عده‌ای دیگر لقب ماموریت غیرممکن:سایلنت هیل به آن دادند. شهرت این بازی در آن سالها (سال 2000) به حدی رسید که خبر ساخت فیلم‌سینمایی از روی آن در رسانه‌ها قوت گرفت ولی هیچ وقت رنگ واقعیت به خود نگرفت.
یکی از دلایل ندیده شدن بازی شاید زمان عرضه آن بود که در اواخر عمر کنسول پلی استیشن 1 همراه بود و بیشتر افراد چشمشان به دنبال پلی‌استیشن 2 و عناوین معرفی شده برای آن بود. هرچند در همان زمان بازی سومی با نام Fear Effect:Inferno برای کنسول Ps2 معرفی شد و با وجود نمایش تریلرهای بسیار درباره بازی،در نهایت بازی کنسل شد و رسما از سال 2001 تاچندی پیش خبر از این سری نبود، تا اینکه کمپانی بازیسازی نه‌چندان مشهوری به اسم Sushee در یک کمپین کیک‌استارتر به کمک میلیون‌ها هوادار توانست بودجه اولیه ساخت یک بازی سوم بر اساس این سری را به دست آورد و در نهایت با جلب رضایت و کمک کوچکی از Square Enix (مالک کنونی کمپانی Edios) توانست بازی Fear Effect:Sedna را عرضه کند.
بازی جدید برخلاف نسخه‌های قبلی این سری که به ژانر اکشن سوم شخص-ترسناک (درست مانند سری اویل) با المان‌های مخفی‌کاری محدود می‌شد، به کلی تغییر پیدا کرده و یک عنوان اکشن-تاکتیکی ایزومتریک شده است. سبکی که گیمرهای قدیمی‌تر در سالها پیش در سری بازی Syndicate آن را به‌خوبی تجربه کرده‌اند و حالا بعد از سالها با عنوانی در همان سبک و سیاق روبرو هستند که البته با سبک گرافیک آشنای سری Fear Effect یعنی تکنیک Cel-shading عجین شده است.
داستان بازی ادامه رسمی نسخه اولیه بوده (نسخه دوم بازی پیش‌درآمد بازی اول بود) و برای طرفداران قدیمی‌تر مواردی خاطره‌انگیز را دربردارد و از وقایع رخ‌داده در سری اول به‌خوبی در پیشروی داستان جدید استفاده کرده است، این موضوع به این معنا نیست که تازه‌واردین نمی‌توانند از داستان بازی سر در بیاورند ولی قطعا لذتی کمتر از بقیه خواهند برد.
داستان مثل همیشه قصه یک گروه مزدبگیر به رهبری زنی به نام هانا است که درگیر دزدی‌های آثار باستانی شده و سپس وارد فاز تخیلی می‌شود. (برای توصیف راحت‌تر اتفاقات این سری و یا گروه اصلی بازی می‌توانید یک تیم اسکوبی‌دو تصور کنید که بچه‌گانه نیستند و با ارواح و شیاطین و مسایل متافیزیکی مختلف در ماجراهای خخود روبرو می‌شوند!)
فضای سری fear effcet ترکیبی از سبک‌های سایبرپانک، دیجیتال تروریسم، پست مدرن و حتی نئونوآر هست و این فضا در بازی جدید به‌خوبی حفظ شده اما مشکلی اصلی به گیم‌پلی بازی و گرافیک از رده خارج آن برمی‌گردد که بازی را از دو نسخه اول خود (که در هر دوی این زمینه‌ها در زمان خود پیشتاز بودند) فرسنگ‌ها دور می‌کند.
هسته گیم‌پلی بازی بد نیست و درواقع در ساعات اولیه بازی خیلی هم جذاب و تازه به‌نظر می‌رسد ولی بعد از دو سه ساعت به ورطه تکرار افتاده و معماهای جالب گنجانده شده در مراحل بازی هم نمی‌تواند دردی از آن دوا کند. این امر در زمینه طراحی مراحل هم دیده می‌شود و بازی در نیمه دوم خود (زمان مورد نیاز برای اتمام بازی چیزی حدود شش هفت ساعت است) عملا چیز جدیدی برای ارائه ندارد و داستان آن هم کشش آنچنانی ندارد که گیمر را وادار به ادامه بازی کند.
شما در بازی می‌توانید شخصیت خود را سوییچ کنید و کنترل هر یک از اعضا رارعهده بگیرید و با رفتن به حالت استراتژی برای هر یک از کاراکترها فرامینی را بچینید تا موقع مبارزه آنها را اجرا کنند، فرامینی که در نهایت به مسیر قدم زدن آنها در میدان مبارزه منجر شده و دستور باحال‌تر از این نمی‌توانید بدهید! همه شخصیت‌ها نواری به نام نوار ترس را دارند که با پرشدن آن زودتر خونشان کم می‌شود ه این مساله در بازی‌های قبلی هم بود و در سری جدید اما به شکل نامانوسی پیاده‌سازی شده است. خوشبختانه کنترل بازی در هر دو بخش تاکتیک چیدن و اکشن بازی روان و ساده بوده و هرکسی بعد از چند دقیقه سروکله زدن با آن می‌تواند صحنه‌های اکشن جالبی در طول مراحل خلق کند.
